Het zit er alweer op. Na tien dagen koersen is de Giro Rosa ten einde. Annemiek van Vleuten mocht voor het tweede jaar op rij juichen als winnares van het klassement. Sophie reed acht dagen mee en stapte in die achtste etappe af. “Die dag had ik een mega hongerklop en dacht ik ook helemaal als laatste in koers te rijden”, vertelt ze. “Toen was het mooi geweest. Voor mij was de Giro Rosa vooral ook een voorbereiding op het cross seizoen. Dan moet je verstandig zijn. Op hangen en wurgen de koers uitrijden, diep in je reserves, zou dat in ieder geval niet zijn.”
Daarmee was het op de achtste dag dus genoeg geweest, maar dit wil zeker niet zeggen dat Sophie niet tevreden kon zijn. “Ik ben heel blij dat ik de Giro Rosa gereden heb. Het was wel echt heel erg pittig, maar ik denk ook dat het een goede voorbereiding is op de komende winter. Wel moet ik bekennen dat het niveau echt hoog lag. Het is inmiddels zes jaar terug dat ik ook aan de start stond, maar er zit veel verschil tussen toen en nu. Het niveau van het wegwielrennen bij de vrouwen is de afgelopen jaren echt enorm toegenomen.”
Wie de etappes van de Giro Rosa via de televisie of internet volgde, zag ook dat er hard gereden werd. “Veel rensters hebben heel specifiek naar deze wedstrijd toegewerkt en ten opzichte van de vorige keer dat ik hier reed, stonden er ook veel meer rensters aan de start die goed omhoog kunnen. Daarin zie je ook wel de toename van het algemene niveau in het peloton. Zes jaar geleden waren dat er bijvoorbeeld dertig tot veertig, nu zijn het er honderd.”
(Tekst gaat verder onder de foto)
Het zorgde ervoor dat Sophie het zelf ook niet even gemakkelijk had. “Dat hoge niveau in combinatie met dat ik niet heel erg uitgerust aan de start kwam, maakte het zeker de eerste dagen zwaar. Daarna kwam ik wel wat meer doorheen. Op die achtste dag had ik echter die hongerklop en toen was het klaar. Voor mij was het belangrijk dat ik een beetje fris uit de koers kwam, omdat ik specifiek naar het cross seizoen toe wil werken. Dan is het jammer dat ik de koers niet uit heb kunnen rijden, maar wel de beste keus.”
Goed gereden als team
“Wat ik deze Giro vooral heel leuk vond, is hoe we met het team gereden hebben”, kijkt Sophie verder terug. “We reden goed, met Sofie en Demi als kopvrouwen, en hebben goede resultaten neer kunnen zetten. In de zware bergritten werd het kaf wel snel van het koren gescheiden, waardoor ik niet tot diep in de finale wat heb kunnen betekenen. Dat vond ik wel jammer, vooral omdat ik dat ook het mooie aan het wielrennen op de weg vind; het spelen van het spelletje. Maar ik ben ook blij met het werk dat ik wel heb kunnen doen.”
Specifiek trainen
Het team was sowieso belangrijk voor Sophie. “Ik ben heel blij dat Parkhotel me de gelegenheid geeft om zulke wedstrijden te rijden en ik heb het heel leuk gehad. Ik vind het team heel leuk, ook met de begeleiding er omheen. Nu is het belangrijk dat ik goed herstel. Ik denk dat ik er beter voor sta dan in de afgelopen jaren. Dat geef me veel vertrouwen richting het cross seizoen. Ik ga nu zeven a acht weken heel specifiek naar de cross toewerken en zal misschien nog wat criteriums gaan rijden. Daarbij zal ik nog een trainingsstage gaan plannen. Dat doe ik een beetje op gevoel. Het belangrijkste is nu om de goede keuzes te maken, zodat ik fris aan het seizoen begin.”
Foto’s: Sportfoto.nl / Arne Mill
Back to overview